زمان درست و مناسب صبر کردن
ما زمانی صبر می کنیم که تمام تلاش خودمون رو برای انجام یک کار یا برطرف کردن یک مشکل انجام داده باشیم. ما هر کاری که از دستمون بر می اومده رو انجام دادیم و دیگه کاری نمونده، اون موقع صبر می کنیم و به خدا توکل می کنیم.
با یه گوشه نشستن و دعا کردن، هیچ کاری پیش نمی ره، هیچ اتفاقی نمی افته. باید تمام تلاش مون رو بکنیم و باقی کار ها که واقعا از دست ما خارج هست رو بسپاریم به خدا.
مثلا برای کسب و کار، ما تمام تلاش خودمون رو برای به درآمد رسیدن انجام می دیم و وقتی که دیگه کاری نموند می سپاریم به خدا تا اون کار ها رو برامون انجام بده. اون موقع صبر می کنیم.
مثلا کار اداری داریم، همه ی کار های گفته شده و خواسته شده رو انجام می دیم و بعد صبر می کنیم تا کار مون انجام بشه.
مثلا در بدنسازی برای رسیدن به هیکل مورد نظرمون در زمان کوتاه، ما حداکثر تلاش خودمون رو که می تونه باعث عضله سازی بشه رو انجام می دیم تا زمانی که تلاش بیشتر دیگه کمک کننده نباشه، بعد صبر می کنیم تا بدنمون عضله سازی کنه و ماهیچه ها رشد کنند.
برای این مورد یک نفر رو دیدم که روزی ۶ ساعت سخت تمرین می کرد برای مسابقه و به مدت ۶ ماه. از یه هیکل معمولی و با اضافه وزن، هیکل خیلی خوبی ساخت. این مورد برای خودم این باور رو ساخت که می شه در بدنسازی هم با تمرین مداوم و سخت، توی زمان کوتاهی به نتیجه ی خیلی خوبی رسید.
